Tiger Leaping Gorge
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
29 Juli 2017 | China, Lijiang
Afgelopen 2 dagen waren fantastisch!
Het begon gisterochtend om 7.50 uur met een heerlijk ontbijt van Mary. We kregen ook een heerlijk lunchpakket mee en bij vertrek kregen we een knuffel. Als dank hadden we een klein souvenir voor haar gekocht.
Om 8.30 uur gingen we met de bus naar Qiao tou, een dorpje waar de route van Tiger Leaping begint. Hier werden we opgehaald door een auto. Eenmaal aangekomen en opgehaald werden we bij de toegang van het gebied tegengehouden door politie. Buitenlanders werden niet toegelaten; dat was wel een domper. Dus onze chauffeur ging bellen en we reden terug naar de bushalte. Hier stond een dame te wachten met een personenauto. Niet zomaar een auto: met geblindeerde ramen en we moesten helemaal achterin zitten met hoofd tussen onze benen. Dus je raadt het al: we werden naar binnen gesmokkeld. Tiger Leaping was getroffen door een lawine, waardoor de onderste route bedolven was. De bovenste route die wij wilden doen was echter gewoon toegankelijk dus na ons smokkel-avontuur gingen we op pad. We werden afgezet bij het eerste hostel (Naxi Guesthouse) en vanaf daar wilde ik met een paard en Koen lopen. Het eerste stuk bleek nogal slopend en ik wilde ook genieten dus een paard. Het paard, Willem de tweede, bleek echter een muilezel maar was echt een schatje.
Wij dus riching de beruchtte "28 bends". Een steil stuk met dus 28 bochten waar geen einde aan leek te komen. Maar wat heb ik genoten. Willem de tweede werd voortgetrokken door zijn baasje dus ik hoefde alleen maar te genieten. Koen had het wel wat zwaarder maar knokte zich er goed doorheen.
Eenmaal boven kwamen we langs een groep met 2 Fransen en 4 mensen uit Israel. Ook zij waren naar binnen gesmokkeld.
Vanaf de top ging ik weer lopen. De ezels gingen niet verder dan daar. Het eerste stuk liep heerlijk. We hadden goed de pas erin en de natuur was prachtig. Onderweg hebben we amper mensen gezien dus dat was wel een voordeel van het gesloten park.
Rond 16.30 uur kwamen we aan bij Halfway Guesthouse. Hier wilden we wat drinken en vervolgens zou het nog 1.5 uur zijn tot Tina's Guesthouse, waar we zouden slapen. Echter bleek dit stuk toch flink wat zwaarder. De route was glad en door watervallen heen en het was behoorlijk stijl. De laatste 30-60 minuten hebben we dus ook niet echt meer genoten. Het was zwaar en we werden moe.
Gelukkig kwamen we rond 19 uur aan bij Tina's en konden we meteen genieten van thee en een heerlijk diner. Dat deed ons goed. Tijdens het eten kwamen diverse mensen aan die we onderweg tegen waren gekomen: ook zij waren kapot. Normaal doen mensen meerdere dagen over deze route terwijl wij het in 1 hebben gedaan. Maar wat was het mooi.
Tijdens het inchecken werd ons de prettige mededeling gedaan dat de onderste weg vandaag weer geopend is. Dat betekent dat we morgen met de auto naar de bus gebracht kunnen worden ipv dat we nog een heel stuk moeten lopen.
Na het inchecken zijn we lekker gaan douchen en ontspannen want onze voeten en benen kunnen wel wat rust gebruiken. We hebben de meest luxe kamer en een prachtig uitzicht op de gorge. Ook horen we constant het gebulder van de rivier: echt heel gaaf!
Na een heerlijke nacht was ik vanochtend alweer vroeg wakker maar we hadden afgesproken rustig aan te doen dus we konden nog lekker even blijven liggen. Na een pannekoek als ontbijt moesten we nog even wachten op de andere gasten: die gingen net als wij ook naar Middle Gorge en als we met meerdere mensen waren werden we gratis met de auto afgezet bij de start van het pad. Uiteindelijk begonnen we met 2 Fransen, 2 Chinezen en 2 Israeliers. Eerst een heel stuk naar beneden. Gister had er bij mij zwaar in gehakt dus ik ging niet erg snel en liep uiteindelijk ook achterop. Gelukkig wachtte Koen op me en hielp me met de beste route. Onderweg nog even getwijfeld of ik door moest gaan of terug omhoog na een uitglijer maar uiteindelijk stug doorgegaan en volgehouden; langzaam naar beneden!
Eenmaal beneden was het uitzicht geweldig! De rivier was veel smaller en daardoor ook veel ruiger. Echt heel gaaf!
Na een paar foto's besloten we rustig door te lopen. Dat was het leukste stuk: een beetje klimmen en klauteren langs trappetjes en onder watervalletjes door! Dit was allemaal niet zo zwaar en we hadden flink de pas erin. Eenmaal bij het volgende rustpunt aangekomen (onderweg waren regelmatig huisjes als rustpunt) hadden we 2 mogelijkheden: omhoog terug naar het hostel of omlaag langs een pad dat langs een touwbrug over de rivier kwam en vanaf daar een ander pad omhoog. Op de kaart leek deze laatste de langste route dus kozen wij voor omhoog: dat hebben we geweten. Het was een hele steile klim met allemaal traptreden van stenen. Regelmatig dus ook rustpunten en die waren wel nodig. Maar we gingen langzaam door en kwamen daardoor behoorlijk snel boven. Toen waren we ook wel echt gesloopt.
Terug bij Tina's hebben we eerst maar eens omgekleed en geluncht. Uiteindelijk bleken we als eerste boven dus we hadden even de tijd want we wilden een auto vullen (6 personen) voor de terugweg. Langzaam kwamen de Fransen en Chinezen ook binnen. De Chinezen wilden ook naar Lijiang en de Fransen naar Shangri-La dus we besloten een auto te huren die naar Lijiang gaat en de Fransen onderweg afzette bij de bushalte. Dat scheelde voor ons dus een hoop geregel en was niet eens echt duurder.
Onderweg kwamen we langs de lawine die ervoor zorgde dat het park en de weg dus gesloten waren. Gelukkig was de weg gister (onze aankomstdag) weer geopend en konden we daaroverheen. We hebben dus wel de 2 lawines gezien en die waren behoorlijk.
Na zo'n 2.5 uur rijden kwamen we aan in Lijiang waar de auto niet de oude stad in mocht, aangezien die auto-vrij is. We proefden meteen al de leuke sfeer van het oude stadje. De 2 Chinezen waren zo vriendelijk om ons te helpen met het vinden van het hotel: gelukkig maar want het was nog niet zo makkelijk.
Eenmaal gevonden snel inchecken en naar de kamer. Dat bleek een luxe kamer te zijn met eigen dakterras!!!
Op zoek naar diner kwamen we al door een groot deel van de oude stad: heel erg leuk en allemaal kleine straatjes om in te verdwalen.
Na het eten lekker ontspannen en tot rust komen want het waren 2 zware dagen. Dus we gaan nu lekker even een filmpje kijken en heerlijk slapen!
Morgen zijn we in Lijiang en hebben we de nachttrein naar Kunming: dan dus geen blog want er is geen wifi in de trein. Overmorgen gaan we bij Kunming naar het Stenen Woud.
Tot dan dus!
Liefs Astrid
-
29 Juli 2017 - 13:55
Rene :
wat een belevenissen, zo een lawine zien zal wel heel indrukwekkend geweest zijn. Nu op naar de volgende bestemming. jammer dat je geen foto's op je blog er bij hebt, ben er zo benieuwd naar. -
29 Juli 2017 - 14:07
Jan:
Wat een belevenissen, wat zullen jullie veel te vertellen hebben. Wacht met spanning af met wat voor verhalen jullie thuiskomen. -
29 Juli 2017 - 14:54
Marlies:
Super om te horen dat TLG nog steeds zo mooi is!!! Maar dat er geen buitenlanders meer mogen komen is idd wel maf... Nou ja, zo heb je wel weer een leuk avontuur om te vertellen met dat gesmokkel :-) Geniet nog heerlijk van de rest van de reis. -
30 Juli 2017 - 07:22
Carolien:
Hoi As@Koen, jaloerssssss........ x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley